- Nie mów, że się odchudzasz – parsknął żartobliwie, posyłając mu kuksańca

związku – przyłożył usta do szklanki, biorąc łyk swojej niezwykle słabej kawy. Ale
- Ho, ho! - Zaśmiał się. Podobała mu się coraz bardziej.
żałośnie jak i edukacja.
- To nie tak – westchnął ciężko brunet, przecierając twarz. – Po prostu… Chyba
każdym graczem. W pierwszym rozdaniu Alec otrzymał damę kier. Becky wstrzymała dech,
do Anglii po spadek miał mu zapewne służyć jako przykrywka. Przy współpracy waszego
- Talbota. Tylko że nie wolno ci o tym nikomu mówić.
Kwadrans później Alec i Drax wyszli stamtąd razem i skierowali się ku nim. Alec
- O co ci chodzi? - zapytał Drax.
zdradzić. A wtedy znalazłaby się w prawdziwym niebezpieczeństwie. Becky zresztą też.
- Owszem. Mówiono, że pański dziadek nigdy jej nie wybaczył, nawet po śmierci
W każdym razie teraz, gdy Becky oficjalnie zawiadomiła, kogo trzeba, o zbrodni, Alec
wszystko wisiało na włosku. Nienawidziła tego miasta. Miała wrażenie, że dotarła do
- Entrez! - W głosie Jaspera wyczuła rozdrażnienie, otworzyła więc drzwi, ale nie przestąpiła progu.

- Jest pani przyjęta.
- Ja... - Bebe odchrząknęła niepewnie. - Nie wiem, jak mam to powiedzieć... Nie przyszłabym, gdybym nie martwiła się o Glorię. To okropne, że ona zadaje się z takim chłopakiem.
- Lucienie, nie zmieniaj...
Jak ze mną, pomyślała Klara. Jednak Bryce ożenił się z Dianą. Nie chcąc dłużej rozmawiać na ten temat, wstała.
przewodnikowi, wdzięczna, że podał jej nazwiska podopiecznych.
pożegnać ode mnie córkę.
Odsunęła się od niego i wstała. Powoli, niechętnie, zdjął ręce z jej bioder. Wiedziała,
- Tak, twoja matka lubi sandwicze, założę się, że ty też. Rośniesz, to i pewnie jesz za dwóch. - Zaśmiała się i poklepała Santosa po policzku. - Pozdrów matkę. Powiedz jej, że Brown Sugar jakoś sobie radzi.
Alexandra zatrzymała się przy swoim pokoju.
zastanawiała się, czy przyklejony do twarzy uśmiech wygląda równie nienaturalnie, jak cała
- Hm - mruknął. - Nadal żadnych złośliwości?
- Przecież nie należysz do kobiet, które mdleją przy byle okazji?
rozmawiającego z następcą tronu osunęłaby się na podłogę. Choć twarze innych osób
Spostrzegł, że łzy wisiały jej na rzęsach. Wydawała się taka bezbronna i krucha, zupełnie inna niż ta niezależna kobieta, którą pamiętał z Hongkongu. W tej chwili zrozumiał, jak trudną walkę toczyła z własnymi uczuciami.
- Jestem innego zdania.